Home
Artikelen over de markt
Lijst met Deelnemers
Waarom zijn Klei & Vuur
zo fascinerend

Contact


Ontdek ook de Wereld van Klei en Vuur

Waarom zijn Klei & Vuur,

Keramiek & Pottenbakken zo  waanzinnig fascinerend

Pot in Vuur


Plaats ook jouw reactie waarom je klei zo fascinerend vindt

Renée Midavaine

Van een avondje keramiek  in de week naar de driejarige  opleiding van de SBB  en dan nu op de Klei en Vuurmarkt.  Steeds weer gaat er  een wereld voor mij open aan vormgeving, kleuren,  glazuren en ook decoreren. Er komen ambachten bij kijken die niet mogen verdwijnen. Ik bewonder de mensen die zich daar hard voor maken. Daarom denk ik dat ook initiatieven als de Klei en Vuurmarkt heel belangrijk zijn. En ik ben reuze enthousiast dat ik daaraan kan deelnemen.

Handvormen, draaien…Ik ben nooit uitgeleerd, nooit klaar met experimenteren en elke keer is het resultaat weer verrassend. Daarom vind ik verkopen best moeilijk.  Maar wie weet beginnen mijn potten en schalen op de Klei en Vuurmarkt  aan een mooie reis.
Tiny Evers

Werken met klei Klei heeft mij het leven teruggegeven 22 jaar geleden overleed mijn man En heb ik het besluit genomen om het roer om te gooien. Diverse cursusen gevolgd En daardoor mijn eigen stijl gevormd ben nu alweer 20 jaar aan het werken met klei En op kleine schaal met brons maar voornamelijk beelden afrikaans getint  Waarom Afrikaans [ omdat ik daar mijn rust in vind] Intussen al weer lang hertrouwd ----- maar nog steeds is klei voor mij een rustpunt. En ja hoor -- verslaafd -- niet meer zonder kunnen. Hoop nog heel wat jaren te genieten en te vormen wat nog steeds te verbeteren is dus werk genoeg. Ook een kleinkind die nu naar de kunstacademi gaat. Nou -- trotser kan toch niet gewoon doorgaan. Vol ideen en energie. Alles draait om klei Klei is zoeken-----vloeken----steunen---kreunen---Dit is werken met klei---al zoekende vormde het mij.

Anja Knuiman-Gerrits

Het begon in 1997 ik maakte mijn 1e vaas van een plaat klei om een buis, onvoorstelbaar dat ik dit in een anderhalf uur had gemaakt. Er volgde nog veel meer vazen en beelden waar ik versteld van was. Nu vele jaren later, na veel cursussen en workshops, blijf ik het fascinerend vinden wat eruit een homp klei komt. Ben met een keramiek school begonnen, en geef mijn cursisten mee, wat ze ook maken blijf genieten, met klei en het gevoel, en dat jij diegene bent om er iets bijzonders van te maken, want dat wordt het altijd, uit een homp klei. anja-keramiek.nl

Nellie van de Looy

Ik heb eens jaren geleden een opleiding creatieve handvaardigheid gedaan. Heerlijk is dat om met allerlei materialen te werken, maar toen de klei onder mijn aandacht werd gebracht was ik verkocht. Kneden, rollen duwen en trekken, en daar dan iets van maken. Sinds korte tijd heb ik ook een draaischijf, dus weer een dimensie erbij. Ik ben in Frankrijk geweest bij Bo en Annetje en dat was een fantastische week, waar ik veel geleerd heb.

Helga de Nooij (Keramiste)

Ongeveer tien jaar geleden kwam ik via een korte cursus voor het eerst in aanraking met keramiek en het ‘kleivirus’ is blijven hangen.
Drie/vier jaar geleden besloot ik mij verder te verdiepen in keramiek, mede door een tweejarige cursus van keramist Wim den Hertog.
Vanwege mijn brede interesse maak ik veel verschillende voorwerpen en objecten.
In het begin waren dat voornamelijk functionele voorwerpen, maar gaandeweg ontwikkel ik als keramist mijn eigen stijl en laat ik mijn creativiteit nog meer de vrije loop.
Ik ben gefascineerd door alternatieve stooktechnieken( m.n. pitt-fire en raku), bolvormen, sprookjes, schalen, hoofden en dieren. 

6 BEVLOGEN DAMES IN 1 STAND


De 6 dames in één stand:
Albertine, Heleen, Inge, Liesbeth, Loes en Tonnie,

6 vrouwen
De eerste verbindingen was de materie klei
Puur, aards,  vormbaar en begrensd
Vanuit onze eigenheid creëren we vormen

Allemaal met een eigen karakter


2015afbeeldingen/de_zes_dames
Willemijn Creemers (verzamelaar keramiek)

Ik ben zelf geen draaier of vormer, maar in mijn galerie De Steenbok voelde ik me verwend. Ik werd omringd door prachtige keramiek, waar ik naar mocht kijken, waar ik aan mocht voelen. Een lust voor alle zintuigen. En natuurlijk deze pracht delen met mijn klanten. Nu, als privé-verzamelaar van keramiek kan ik geen stad of land bezoeken, zonder een tastbaar keramisch aandenken mee te nemen. Een heerlijk gebeuren. Mijn passie voor jullie eindproduct.
 

Karin (Keramiste van KeraKarin)

Klei is sinds ik er 10 jaar geleden echt kennis mee maakte nooit meer weggeweest. Het is een zoektocht geweest wat je er allemaal mee kunt, niet alleen de vormen, maar ook de kleuren, de verschillende manieren van bewerken, zoals met de hand of draaien. Met de hand vormen altijd spannend en een technische uitdaging, het draaien heb ik altijd als een meditatieve handeling beschouwd. Heerlijk om de klei onder je handen te laten werken en op een gegeven moment te ontdekken dat je er de baas over wordt. 3 jaar geleden ontdekte ik het porselein en vond ik mijn vorm van ingekleurde sieraden maken van porselein. Een nieuwe wereld ging open. Zoveel kleuren, zoveel vormen, zoveel verschillende sieraden zijn mogelijk, zo eindeloos, en het is nooit hetzelfde. Doordat ik met sieraden ook met onderdelen moet werken, voel ik me onderhand ook een halve zilversmid. Het is ook fijn dat het stroomt,dat stimuleert. want ik kan het regelmatig op keramiekmarkten heel l euk verkopen. Ja, ik ben er beslist gelukkiger van geworden. In moeilijke tijden ben ik altijd blij dat ik me kan terugtrekken op mijn kleizolder, dan vergeet ik alles...



Sandra Jansen (Keramiste van Kera-Magie)

Beste bezoekers en keramisten,
 
Graag wil ik vertellen wat keramiek voor mij betekent. Het begon allemaal in Frankrijk. Een pottenbakvakantie bij Atelier Filarski.
Het warme onthaal van Bo en Annetje, en de magische omgeving. Alle ruimte om kennis te maken met mijn creativiteit..
Langzamerhand ben ik gaan proeven aan de klei en heb een atelier opgebouwd. Gewoon thuis in de woonkamer. Een proces van 4 jaar.

Het is de magie van het proces wat mij zo boeit. Ik bedenk niets, maar laat het ontstaan. Het is toch wonderlijk dat je een homp klei kan omtoveren tot een kunstwerk. De kleuren en het smeltingsproces van de glazuren geven leven aan je object. Iedere keer als je kijkt zie je wat anders. Wat je er onbewust aan creativiteit instopt, komt als een spiegel tevoorschijn wanneer je de deksel van de oven opendoet.

Voor mij blijft dit het mooiste moment. Mijn hartje klopt en ik ben trots op wat ik gemaakt heb. Je zou kunnen denken dat dit eenmalig is, maar nee hoor, iedere keer als de deksel opengaat voel ik dit.

Met klei bezig zijn geeft mij een oergevoel. Ik verlies mezelf in de klei en krijg weer kracht en inspiratie. Ik hoop dat jij ook je creativiteit ontplooit, hetzij met klei of een andere vorm van creativiteit. Je bent van harte welkom bij mijn stal voor inspiratie, ervaringen uitwisselen, of gewoon een praatje.

Met vriendelijke groet,   Sandra Jansen


 
Alex den Ouden (Kunstclub, Eindhoven)

Prometheus, broer van Atlas en zwager van Pandora, stal het vuur van de goden om het aan de mensen te geven. Grandioze geste, waar hij zwaar voor moest boeten, maar hij had goed gezien dat mensen de gave bezaten, vuur te gebruiken. Dankzij vuur kunnen politici opstijgen in hun met hete lucht gevulde proefballonnetjes, maar daar zitten we niet op te wachten. Gelukkig hadden de organisatoren van dit evenement de geniale gedachte, ons vaste grond onder de voeten te geven. Zij combineren klei en vuur .... Terecht, onze vroege voorouders maakten die ontdekking al. En sedertdien vormen die twee - samen met het water dat ons en onze klei soepel houdt en samen met de lucht die we nodig hebben om onze ideeën te ventileren - de grondstof voor oneindig geluk. Dank. o Prometheus!

Tanja de Rijk-van der Steen

Al roerend in de klei Roert klei mij In een oneindig verlangen naar creeren in klei Eenmaal gevormd, vastgeplakt Voor altijd verbonden Onlosmakelijk met klei Verzegeld na het bakken Geheel gesinterd Voor altijd scherf (en zelf zo vrij!) Tanja de Rijk-van der Steen Tanja's Keramiek Atelier


Anita en Herma Kerkhof

Wij zijn twee zussen en wij vinden het allebei heerlijk om met klei bezig te zijn. je kan een hele dag bezig zijn zonder resultaat, maar dat is helemaal niet erg, want alleen al bezig zijn met klei is zo ontspannend. De volgende keer ontstaan er prachtige vormen waar we dan weer erg trots op kunnen zijn. Decoreren doen we vooral met engobes gevolgd door een glazuurlaag. Daarnaast zijn we pas begonnen met rakustoken in onze zelfgebouwde oven. Dat is iedere keer weer een feest!!Ook na al die jaren, is het toch steeds weer spannend als de oven open gaat……….soms valt het mee en soms valt het tegen. Maar het is toch altijd weer een verrassing.


Yvonne Berben – van der Mark  Docente Athenakeramiek

Als kind zag ik eens, tijdens een vakantie in Duitsland, een pottenbakker aan het werk. Hij was voor mij een tovenaar.
Gespannen en verwonderd volgde ik de klei, die uit een vormloze homp als vanzelf omhoog en omlaag leek te gaan. Prachtige vormen ontstonden in mijn ogen spontaan.
Inmiddels weet ik beter.... vanzelf gaat het zeker niet! Maar als ik achter mijn draaischijf zit, heb ik tóch telkens weer het gevoel dat ik aan het toveren ben.
Als het hele proces van draaien, afdraaien, stoken, glazuur samenstellen en opbrengen en opnieuw stoken achter de rug is en ik met de resultaten in mijn handen sta te genieten weet ik het zeker.

Harry Potter is er niks bij!

 
Elly Walraven uit Dussen

RAKU stoken is voor mij een intrigerend spel met aarde, vuur en rook. RAKU staat voor: vreugde, genot, plezier en geluk. Deze woorden vormen voor mij de basis om met klei en RAKU stoken bezig te zijn. Het is van oorsprong een Japanse techniek van keramiek bakken die in de 16e eeuw tot bloei is gekomen. De stooktechniek vind ik heel bijzonder. Het buiten stoken in een gasoven. Het gloeiend hete object in het houtzaagsel en de vlammen en rook die vrij spel krijgen. Het is spannend en je wordt nieuwsgierig gemaakt naar het uiteindelijke resultaat. Wat doet het proces met je werk en dat is zo fascinerend. www.keramiekvanelly.nl



Gerda van de Brug

Hallo, mijn naam is Gerda van de Brug en ik woon in Spijk een klein dorpje nabij Gorinchem. Mijn eerste aanraking met klei is al weer een aantal jaren geleden ik werd gelijk gegrepen door het zachte kneedbare materiaal om daar iets van te maken. Ik ben lessen gaan volgen bij keramiste Geri Graafland en keramist en beeldend kunstenaar Eric du Chatenier Mijn beelden bouw ik altijd hol op, meestal werk ik vanuit een bol vorm. Ook maak ik graag gebruik van de draaischijf ik draai dan een bolle vaas en boetseer daar verder mee. Mijn inspiratie haal ik uit de natuur en dan vooral het onderwater leven, Vissen hebben daarbij mijn voorkeur zowel door de vorm als de kleuren. Ook mijn tuin is een bron van inspiratie.


Babette Duller

Wat was ik geworden zonder klei?
Ik was naar het conservatorium gegaan en had me stukgebeten op een pianostudie. Jaren van studeren, urenlange vingeroefeningen, eindeloos veel toonladders, in de hoop na het afstuderen solo door te breken of een mooie baan bij een orkest te krijgen. Ik zou er achter komen dat je wel heel erg veel talent moet hebben om opgemerkt te worden. Het nachtleven (rotklussen aannemen om in ieder geval maar brood op de plank te krijgen) en eindeloos veel studeren en audities doen zouden me hebben opgebroken.
Het enige dat er dan nog voor mij over zou zijn gebleven, was een leven als pianojuf.
Ik zou vol goede moed kinderen de kunsten van het pianospel bijbrengen, maar langzaamaan kom je erachter dat de meesten helemaal niet willen oefenen, laat staan studeren. En voor ik het wist, was ik een verzuurde oude pianojuf,  die –zoals mijn eerste leraar destijds- kinderen met muntjes op de vingers laat spelen, om de juiste polsstand te garanderen. En o wee als één van de muntjes valt! Dan krijgt het betreffende kind met een rietje op de bips.
Een leven met mijn liefhebbende echtgenoot zou hoogstwaarschijnlijk ook niet aan de orde zijn gekomen, dus ik zou als zure, chagrijnige, eenzame oude vrijster aan mijn einde zijn gekomen.
Nee, geef me dan maar klei!
Vanaf mijn vroegste jeugd is klei en alles wat daarbij hoort met mijn leven verweven. Zowel op werkvlak als privé loopt klei als rode draad door mijn leven: als een kind in een snoepwinkel mag ik dagelijks kijken naar en spelen met chamottes, glazuren en gereedschappen. En thuis wachten mijn wederhelft, die ik dankzij de “business” heb leren kennen, en onze kinderen. Wat ben ik blij dat mijn leven niet die andere wending heeft genomen!


Adje Hank

Klei is zeg maar......voelen, creëren, ontspannen, zacht, is scheppen. Vuur is zeg maar......prachtig, warm, heet, is verrassing. Klei en Vuur is zeg maar......èèn groot feest!!!!  www.adjeskunst.nl


Elly Claessen Roermond

Na dertig jaar met schilderen en tekenen bezig te zijn geweest ,blokkeerde ik hierin na een heftige gebeurtenis in mijn privé leven. Maanden heb ik niet meer kunnen werken !
Door een toevallige aanraking met klei begon het creatieve proces weer te stromen.
Wat ik toen in anderhalf uur tot stand bracht heeft me zelf zo verwonderd dat ik dacht, als dit in zo‘n korte tijd ontstaat, wat kan ik dan nog meer?
Die gedachte … nog veel meer te kunnen, draag ik tot op de dag van vandaag bij me!
Het werken met klei is voor mij erg aardend en een hele natuurlijke manier om me uit te drukken.
Ongelofelijk vind ik het ,hoeveel kanten je ermee op kan: abstract ,figuratief en functioneel.
Vaak  ontwikkel ik vormen, die vaag een link hebben met de natuur en waarvoor ik dan eerst zelf een gipsmal heb gemaakt.
Verder ontstaan er beelden van mensen ,die een gevoel dat ik heb ,uitdrukken.
Omdat ik nog geen vijf jaar bezig ben ,wil ik alles ontdekken:
Dus ben ik van fijne naar grove klei gegaan. Van zwart ,naar rode ,gele en witbakkende klei.
Iedere kleur klei met zijn eigen verwerkings mogelijkheden.
Na  een elektrische oven te hebben aangeschaft ,heb ik nu ook een zelfgemaakte raku-oven  in mijn bezit en worden de mogelijkheden opnieuw eindeloos.
Steeds meer bewondering krijg ik voor een goede keramist en een goede pottenbakker!
Het is zo‘n boeiend ambacht dat mij de komende jaren zeker  niet meer loslaten zal.
Ik kan het iedereen aanraden er mee bezig te gaan .


Adinda Laplasse

Na een cursus draaien was ik verkocht aan de klei… er volgden nog vele avonden bijscholing en academie en nu ben ik bijna dagelijks met klei bezig : in de kunstacademie geef ikzelf les keramiek aan mensen met een beperking, tekenen en schilderen aan kinderen en tieners. Terug thuis werk ik ideëen uit of pluis ik veel boeken en websites uit om zoveel mogelijk over klei te weten te komen. In België kan je als pottenbakker niet overleven, dus hou ik het als ‘uit de hand gelopen hobby’. Ik hoop ooit nog wel onder de Franse of Portugese zon een atelier te beginnen om mijn passie te delen met heel veel mensen.


Roger Laplasse

is al van kleins af bezield door tekenen, boetseren, het creëren. Met klei kan hij zichzelf volledig uiten : zijn beelden ontbreken slechts de spraak, maar hun blikken verraden het woelig karakter van Roger. Zijn creatief enthousiasme lijkt nooit te verzwakken. Zijn werk getuigt van een sterke persoonlijkheid. Met veel structuur en kleur probeert Roger zijn vluchtige ideeën te vatten in mythische wezens. Gezeten op de rug van een vis, een dino of een paard, gaan zijn figuren de strijd aan met het onbereikbare. In het avondlicht komen ze tot leven en leiden ze je zo de fantasiewereld van Roger binnen.


Tineke Holm

Met klei bezig zijn is echt mijn passie. Vooral handvormen vind ik geweldig. De klei is me zo eigen geworden dat het doet wat ik wil.
Nu maak ik bijvoorbeeld slakjes. Voor de eerste Klei en Vuurmarkt in Dreumel.
Ik heb goed gekeken hoe slakjes bewegen. En hun huisjes bestudeerd. Tekeningen gemaakt. En dan begin ik.
Heerlijk zachte chamotte-klei. Ik vorm en streel en aai voorzichtig. Zo komen ze tot leven. Allemaal
uniek.
Ook geef ik workshops handvormen. Drie keer drie uur. Sommige mensen zitten echt met hun handen in het haar. Hoe te beginnen?
Soms laat ze eerst een appel maken. En doe alles precies voor. Al gauw loopt mijn enthousiasme over in de handen van mijn cursisten. Na drie lessen (en het bakken) gaan ze met diverse kunstwerken heel voldaan naar huis. Voor herhaling vatbaar. Ik werk met kleine groepjes van hooguit zes personen.
Op de Klei en Vuurmarkt in Dreumel demonstreer ik hoe ik een goed gelijkend portret maak. Ook is het mogelijk een portret in de vorm van een masker/reliëf te laten maken. De poseertijd is ongeveer drie kwartier. Om direct mee naar huis te nemen. Of mij eerst nog laten bakken.
Voor een volwaardig portret op ware grootte is drie keer poseren nodig. 

Groeten en tot ziens,


Reinier Guljaam

is vol van zijn nieuwe atelier.
En het Atelier is vol van Reinier.

Atelier_Reinier
Boudewijn Spitzen

De kunst is het leggen
Van kleur en nuance
Van inhoud en vorm
In de juiste balans

Breng wat kleur in uw werk
En kijk maar eens even
Want tenslotte is kunst
De glazuur op het leven.

 
Hetty de Jongh

Pottenbakkerij Klei-allerlei Klei is voor mij en passie, misschien wel een verslaving, in ieder geval een therapeut, een strohalm om me staande te houden. Klei is een manier om me uit te drukken, een verhaal te vertellen. Klei is heerlijk, natuurlijk, vormbaar, eigenzinnig, beperkend, uitdagend. Klei is ………… . Klei is gewoon klei. Klei is mijn passie en die wil ik graag met je delen. Door mijn keramiek te tonen, te vertellen en mijn passie door te geven. Dit in de vorm van workshops en cursussen en mijn kunstwerken. Ik laat me inspireren door mijn leefomgeving, het rivierenlandschap en de mensen om mij heen. Soms zoek ik de uitdaging, soms juist rust. Door de klei voelen, ermee te spelen, te creëren voed ik mijn heerlijke verslaving. Graag maak ik gebruik van structuren, contrasten en bladmetalen. Klei-allerlei is een ambachtelijke kleibeleving, mijn wereld, een deel van mijn leven. (misschien ook wel die van jou.)


Bo Filarski Docente van De Kleischool  [ fragment uit "De Mirabellenboom" ]

Wij zijn verleerd om te voelen. Om gebruik te maken van ons tactiele zintuig. Het maken van potten draait om voelen wat de klei doet.
Het draaien van potten roept een zintuiglijke kwaliteit bij ons op, die we allemaal nog ergens heel diep hebben zitten. Als je je er aan over durft te geven, vergeet je werkelijk de hele wereld en ben je enkel nog bezig met het voelen van de klei; het contact met de aarde in je handen.

Soms vind ik het leuk om zo maar werkstuk na werkstuk te maken, zonder ook maar iets te bewaren, maar enkel om te spelen met de vorm en de vorm te voelen die ontstaat tussen mijn vingers en mijn handen.

En dan komt de magie met het vuur dat zorgt dat de klei in scherf verandert. Dat vuur van meer dan duizend graden, roodgloeiend en vaak destructief, maar voor de pottenbakker vormend en onmisbaar.

Stoken
                  Anagama

Een egaal, gelijkmatig vuur om de oxidanten van een glazuur, effen, mat of glanzend te versmelten over een werkstuk, of een woeste vlammenzee om schitterende littekens van houtvuur en verglaasde as voor eeuwig op mijn keramiek achter te laten.
De technieken die ik opzoek heb ik maar gedeeltelijk onder controle. De kwetsbare Raku met haar verfijnde haarscheurtjes veroorzaakt door de thermisch shock. Het glazuurpoeder met zinkoxide dat - gelijk aan ijsbloemen op een winterruit, net zo onverwacht - de schitterendste kristallen in het kwarts van mijn glazuur achter laat.
Wil ik morgen weer zo'n ijsbloem op mijn ruit? Hij zal er nooit meer precies zo komen als op die ene ochtend. Net zo min als de rode gloed van de vlam die in de houtoven langs mijn waterkan ging.
Al mijn technieken balanceren op de rand van chaos. Dat is ook wat ik wil laten gebeuren. Dat is wat me boeit. Ik houd niet van dwang en totale controle. Ik wil verrast worden door mijn eigen werk. De Kleischool.nl


Bernard Leach (5 January 1887 – 6 May 1979) Meest gerenommeerde Britse Pottenbakker

Eigenlijk ben ik gewoon een pyromaan.
Pottenbakken is enkel het excuus om een geweldig fikkie te mogen stoken.








Meedoen?
Klik hier om het formulier in te kunnen vullen. Powered by Yourhosting